Хохлома өрнегі – XVII ғасырда Нижегородск облысында пайда болған дәстүрлі орыс сәндік қолданбалы өнері. Өрнек өз атауын осы бұйымдар кеңінен сатылатын Хохлома сауда ауылынан алды.
Бастапқыда хохлома өрнегі күнделікті ыдыс-аяққа безендірілген болатын: қасықтар, тостағандар, табақтар. Бұл өнімдердің айрықша ерекшелігі – ағаш үстін алтын жалату және әртүрлі өрнектермен бай безендіру.
ХІХ ғасырда хохлома орыс мәдениетінің символына және танымал экспорттық өнімге айналды. Бүгінгі таңда шеберлер жарқын бұйымдар жасауды жалғастыруда, дәстүрлерді сақтап, бүкіл әлемдегі өнер сүйер қауымды қуантады.
Хохлома өрнегін орындау техникасы бірнеше кезеңнен тұрады. Өндіріс үшін қатты ағаш қолданылады: көктерек, жөке ағашы немесе қайың. Кептірілген ағаштан дайындамалар ұшталады, содан кейін олар кептіріледі, топырақпен жабылады, бұл дайындамаларға саз бұйымдарының көрінісін береді.
Әрі қарай, дайындамалар кептіру майына малынған және алюминий ұнтағын былғары тампонмен қолмен жағу арқылы қалайылау орындалады. Бұл бетке жылтыр беріп, оны бояуға дайындайды. Үлгілерді қолданғаннан кейін бұйымдар бірнеше рет лакпен қапталады және 120-130 °C температурада күйдіріледі. Лак қабықшасы ағашты «алтынға» айналдырып, өнімге алтын жылтыр береді.
Дәл осы күрделі технология мен суретшілердің шеберлігі хохлома өрнегін ерекше етеді.
1991 жылы музей Нижний Новгородтан хохлома өрнегі бұйымдарын сатып алды. Жұмыстарды Ресейдің халық суретшілері, хохлома қолөнерінің шеберлері орындады: Удалова Валентина Александровна (1947 ж.т.), Доспалова Екатерина Николаевна (1932 ж.т.) және Нечаева Римма Николаевна (1961 ж.т.). Бұл «Кеспек» және «Көжелік жиынтық» жәдігерлері.